Ben Pafi Can – Bir Kedinin Anıları (Çocuklar için uyarlanmış hikâye) Yazan: Seyit Burhanettin AKBAŞ

---

🐱 Ben Pafi Can – Bir Kedinin Anıları

(Çocuklar için uyarlanmış hikâye)
Yazan: Seyit Burhanettin AKBAŞ

Benim adım Pafi Can.
Minicik bir kediydim. Gözlerimi açtığımda sıcak bir evdeydim.
Bir çocuğun kucağında, bir annenin şefkatli sesinde büyüdüm.
Mamasını benimle paylaşan, yastığını bana veren bir dostum vardı.
O bana “akıllı kedim” derdi, ben de “miyav” deyip teşekkür ederdim.

Günler geçti, mevsimler değişti.
Bir sabah kapının önüne bırakıldım.
Ne olduğunu anlayamadım.
Kapı kapandı, ben dışarıda kaldım.
Yağmur başladı, üşüdüm…
Ama en çok, kalbim üşüdü.

Sokakta başka kedilerle tanıştım.
Kimi korkaktı, kimi cesur…
Birlikte çöp kutularında yemek aradık, duvar diplerinde uyuduk.
Ama ben hep o evi hatırladım.
O sıcacık sesi, o küçük elleri...

Bir gün bir çocuk bana su verdi.
“Gel bakalım Pafi,” dedi.
Nasıl bildi adımı, hâlâ bilmiyorum.
Belki de kalbim söylemiştir.

O günden sonra yeniden inandım.
İnsanların içinde hâlâ iyilik varmış.
Bir kap su, bir sıcak kalp yeter bize.
Biz kediler sevildiğimizi hemen anlarız.
Çünkü sevgi, patilerimize kadar işler.

Ve ben…
Artık sadece bir kedi değilim,
Bir dostum, bir hikâyem, bir umudum var.
Ben Pafi Can, yeniden sevilmenin mutluluğunu yaşayan bir kediyim.