Hayata dair anektodlar... 1

Herkes aslında yalnızdır...
Ve anlaşılmak ister, ama hiçbir zaman bir başkasını tümüyle anlayamayız...
Ve hepimiz bizi çok sevene bile bir parça yabancı kalırız......

Acımasız olanlar güçsüzlerdir...
Sevecenlik yalnızca güçlülerden beklenebilir...
Korkuyu bilmeyenler gerçekte yürekli değildir...
Çünkü yüreklilik, düşlenebilene karşı koyma gücüdür......

İnsanları çocukmuş gibi görürseniz...
Onları daha iyi anlayabilirsiniz...
Ne denli yaşlı ya da etkileyici olurlarsa olsunlar...
Çünkü çoğumuz hiçbir zaman büyümeyiz...
Yalnızca boyumuz uzar......

Mutluluğa ancak beynimizi ve yüreğimizi gücümüz yettiğince etkinleştirdiğimizde ulaşırız...
Hayatın gayesi önemli olmaktır...
Saygın olmak... Sevmiş olmak...Bir şeyi savunmak...
Boşuna yaşamamış olmaktır....

Büyümemiz için bize gereken gerçekliktir,İnsan erdemini ya da kötülüğünü aşan bir bütünlük...
Bilgiye, kendimizi bilmeye ihtiyacımız var...
Kendimizi ve gölgemizi görmemiz gerekir...
Çünkü gölgemizle yüzleşebiliriz; böylece belki de büyüdüğümüzde,güçlenip toplum içinde sorumlu yetişkinler olduğumuzda, dünyada yapılan kötülükler, katlanmak zorunda olduğumuz adaletsizlikler, azap ve acı karşısında çaresizlikle teslim olmaya, ya da gördüklerimizi inkar etmeye daha az eğilimli oluruz...
yüreklice düşün...
gir bu yola seve seve......
iyi yaşamayı sonraya bırakan kimse;yolunda bir ırmakla karşılaşıp da akıp geçmesini bekleyen köylüye benzer......
oysa ırmak,hiç durmadan akıp gidecektir...
(...Ursula K.Guin)