Kayın Ağıdı / Bünyan Ağıtları

KAYIN AĞIDI
Bünyan’ın Samağır köyünde yaşamış Halil Çelik’in oğlu Celal Çelik, 1974 yılında menenjit hastalığından dolayı 19 yaşında ölmüş. Evli imiş, henüz çocuğu yokmuş. Mehmet Çelik Almanya’ya işçi olarak gitmiş. Ağıt da geçen Avrupa ona hitaptır. Celil’in ağabeyi Mehmet Çelik’in eşi, yani yengesi Fatma Çelik, ağıdı söylemiştir.

Çatal gapı böyük avlu
İçinde dorumuz bağlı
Yalaňısam kör oluyum
Gayınım kekili yağlı

Avludaň goyurduh atı
Celiloğlu’dan sulanacak
Emirkâ’dan gız istiyor
Bir oruya dolanacak

Mezara bayrak diktiler
Başına meyve sohtular
Dayımgile gidiyordum
Beni mezara dıhdılar

Tülbe’nin başına çıkar
Tüfeği dalına dahar
Emirkâlardan gız istiyor
Babası da soysuz bahar

Dağlarda biter menevşe
Kekili’nin bir teli olsam
Celil oldugunu bilsem
Aslamda goynuma goysam

Ağ işlikte gara yilek
Buňa dayanır mı yürek
İller sinsiğe çıkıyor
Şimdi Avrupalım gerek

Mezara vardım mezara
Mezar otların bozara
Galem gaşlım til gayınım
Gayıň uğratmış nazara.