Önce sevdim.
Sevdiğimi öğrendim,
Sevile bileceğimi farkettim
Sevdikçe kendimi kainatla topladığımı gördüm.
Affetmeyi Öğrendim
Affetmenin,dostlarımıonla çarpmak oldugunu fark ettim.
Pişman Oldum
Pişşşman olduğumu itiraf ettim;Pişman oldukça hataları mı küçük anlaşılır ve bağışlanabilir parçalara bölebildiğimi gördüm.
Hatırlamayı Öğrendim
Hatırladıkça sevgilerimin kare kökünü bulup onlardan hüznü çıkardığımı farkettim.
Değer vermesini Öğrendim
Değer verdikçe sevgilerin küpünü bulup onları mutlulukla çarpa bildiği mi gördüm.
Iltifat etmesini Öğrendim
Iltifat ettikçe insanlarla aramdaki en kısa mesafenin bir tebessümün resmettigi eğri bir çizgi olduğunu gördüm.
Özür dilemeyi Öğrendim
Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündügünü,böylece dargınların limit sıfira giderken yok olduğunu farkettim.
Aşık oldum,Aşkı tanıttım
Böylece bir üçgenin iç açılarının toplamının 180 dereceyi aşıp bütün yamukları kendi içinde barındırabildiğini gördüm.
Hüzünlendim
Hüznü sevdim,hüznün kalbime dokunmasına izin verdim.Böylece bütün mutlulukların ve zevklerin sonun da ayrılık çizgisine teğet geçip geri döndüğünün gördüm.
Ve bir gün ÖLECEĞIM
Kesinlikle öleceğim ve öldüğüm gün anlayacağım ki;yasadigim hayat,paydasi sonsuzluk olan basit bir kesirden ibaretmis,kesrin payında ne olursa olsun ne kadar çok sey biriktirmiş olursam olayım;hepsi son işleminde sıfıra eşitleniyor.
Kesrin üzerine,yane bu dünyaya sonsuzluk cinsinden bir şeyler koymam gerekiyor;yoksa elde var sıfır!
Bütün bu işlemlerin sağlanmasını yapmak isterseniz;KALBİNİZE BİR BAKIN!
Yorumlar
Yorum Gönder
Lütfen görüş ve düşüncelerinizi buraya yazınız.