Hiç kimse onun gerçek yaşını bilmiyor, çünkü doğum kayıtları bürokrasinin çarkları arasında uzun yıllar önce kaybolmuş. Onu hayat derslerinden hatırlıyoruz;
”gün erken kalkana aittir”,
”her şeyi başkalarından beklememek gerekir”,
”bu başıma gelen belki benim hatamdandır” gibi.
Sağduyu bazı pratik, basit kurallar ve eğitim prensipleriyle yaşadı;
”sahip olduğundan fazlasını harcamamak”,
”çocuklar değil ebeveynler karar verir” gibi.
Sağduyunun ölümü, ailesininkileri takip etti:
Annesi “gerçek” ,
Babası “güven”,
Karısı “ölçülülük”,
Kızı “sorumluluk” ve oğlu “mantık”ın ölümlerini.
Hepsi, yerlerini üç üvey kardeşe bıraktı:
”haklarımı tanıyorum”,
”bu başkasının hatası”,
”ben bir kurbanım”.
Cenazesinde kimse yoktu, çünkü çoğu kimse, onun gittiğini fark etmedi.
Psikolog Figen Nas Sağlam
Yorumlar
Yorum Gönder
Lütfen görüş ve düşüncelerinizi buraya yazınız.