Karlı dağların en yüksek tepeleri mi,
Terk edilmiş şehirlerin caddeleri mi,
Gökyüzünün yıldızsız geceleri mi ?
Kadınlar bir ömür boyunca yalnız.
Ta dünya kurulduğundan beri.
Yalnızlık ışığını yakar her gece,
Sonsuz karanlığımızda elleri.
Nasıl yağmur yağarsa yalnızlığına şehrin,
Öyle mahzun ve yalnız kadınlar tanıdım.
Denizler ortasında geniş ve derin.
Bir dünya gördüm kadınların gözlerinde kapkara!
Yalnızlık ne imiş anladım.
Acıdım kadınlara.
-Ümit Yaşar Oğuzcan
Yorumlar
Yorum Gönder
Lütfen görüş ve düşüncelerinizi buraya yazınız.