ZAMANTI'DAKİ AHALİNİN BOŞALMASI VE KÖYLERİN YENİDEN KURULMASI
16. yüzyılın başlarında Zamantı bölgemiz
Yavuz Sultan Selim ile Şah İsmail mücadelesinden en çok etkilenen yörelerden
birisi olmuştur. Yöre halkı bu büyük kardeş kavgasından ve amansız savaşlardan
oldukça zarar gördü. Çoğu Osmanlı Ordusunda sipahi olarak görev yapmalarına
rağmen devrin acımasız kararları neticesinde adeta göçe zorlandılar.
Köylerimizdeki ahalinin büyük bölümü bugünkü İran ve Azerbaycan topraklarına
doğru göç ettiler.
16. yüzyılın ozanlarından ve bölgemizde
yetişmiş Koyun Abdal'ın "Seni şaha
gider derler / gel gitme güzel Kalender" diyerek çırpınışları bu
yüzdendir.
Zamantı adeta boşaldı. Köylerin sadece
adı kaldı yadigar. Sonra aynı yüzyıl içerisinde Yavuz Sultan Selim'in
Dulkadirli Devletini ortadan kaldırması ile bu kez Elbistan, Afşin ve
Kahramanmaraş üzerinden büyük Türkmen hareketlenmesi oldu. Kayseri, Yozgat,
Kırşehir, Ankara hattına doğru dağılan büyük Türkmen obaları eski köyleri
yeniden canlandırdıkları gibi yeni yeni köyler de kurdular. Bugün Zamantı
bölgesindeki köylerimizin yüzde doksanı Dulkadirliye mensup Türkmen obalarıdır.
Bu durum Kayseri'nin doğusundaki bütün ilçelerde de aşağı yukarı bu şekildedir.
İBRAHİM HACILI TÜRKMENLERİ YEDİ KÖY KURDU
Dulkadirliye tabi İbrahim Hacılı
Türkmenleri Koyunabdal, İğdecik, Pirahmet, Kahveci, Karahıdır, Musaşeyh,
Kardeşler hattına yerleşerek yedi köyün yeniden canlanmasını sağladılar. Bu
durum bölgemizde efsaneleşti ve "yedi kardeşin yedi köy kurması" diye
bugüne dek anlatılageldi. Bunun dışında Emirören, Girveli, Ekinciler, Hazarşah,
Elbaşı, Süksün, Samağır, Yünören, Akmescit bölgelerine de Maraş üzerinden
yerleşmeler oldu ve nüfus hareketliliği yaşandı. Buralara yerleşen Pehlivanlı,
Hamırkesen, Süleymanlı (veya Selmanlı), Hamalı, Humuslu, Şeyhli gibi Türkmen
obaları aslında Halep Türkmenleri ile aynı isimleri taşıyan obalardı.
BÜNYANLILAR ESKİ KÖYLERİ YAYLA YAPINCA KÖYLER YENİDEN CANLANDI
Boş vaziyette olan veya birkaç kişinin
yaşadığı Ağcalı, Akçatı, Asmakaya, Kösehacılı, Musaşeyh, Hazarşah, İmirören,
Süksün, Güllüce ve Büyük Tuzhisar köylerine Bünyan merkezden aileler göçerek
buraları yaylak olarak kullanmaya başladılar ve sonrasında da buralara yerleşen
aileler oldu. Sonuç olarak hem Dulkadirli Türkmenlerinin yöreye iskanı hem de
Bünyan ilçe merkezinden ahalinin köyleri yayla olarak kullanmaları köylerimizin
yeniden canlanması sonucunu doğurmuştur.
Seyit Burhanettin AKBAŞ
Yorumlar
Yorum Gönder
Lütfen görüş ve düşüncelerinizi buraya yazınız.