ZAMANTI'DAKİ AHALİNİN BOŞALMASI VE KÖYLERİN YENİDEN KURULMASI


ZAMANTI'DAKİ AHALİNİN BOŞALMASI VE KÖYLERİN YENİDEN KURULMASI

16. yüzyılın başlarında Zamantı bölgemiz Yavuz Sultan Selim ile Şah İsmail mücadelesinden en çok etkilenen yörelerden birisi olmuştur. Yöre halkı bu büyük kardeş kavgasından ve amansız savaşlardan oldukça zarar gördü. Çoğu Osmanlı Ordusunda sipahi olarak görev yapmalarına rağmen devrin acımasız kararları neticesinde adeta göçe zorlandılar. Köylerimizdeki ahalinin büyük bölümü bugünkü İran ve Azerbaycan topraklarına doğru göç ettiler.
16. yüzyılın ozanlarından ve bölgemizde yetişmiş Koyun Abdal'ın "Seni şaha gider derler / gel gitme güzel Kalender" diyerek çırpınışları bu yüzdendir.
Zamantı adeta boşaldı. Köylerin sadece adı kaldı yadigar. Sonra aynı yüzyıl içerisinde Yavuz Sultan Selim'in Dulkadirli Devletini ortadan kaldırması ile bu kez Elbistan, Afşin ve Kahramanmaraş üzerinden büyük Türkmen hareketlenmesi oldu. Kayseri, Yozgat, Kırşehir, Ankara hattına doğru dağılan büyük Türkmen obaları eski köyleri yeniden canlandırdıkları gibi yeni yeni köyler de kurdular. Bugün Zamantı bölgesindeki köylerimizin yüzde doksanı Dulkadirliye mensup Türkmen obalarıdır. Bu durum Kayseri'nin doğusundaki bütün ilçelerde de aşağı yukarı bu şekildedir.

İBRAHİM HACILI TÜRKMENLERİ YEDİ KÖY KURDU
Dulkadirliye tabi İbrahim Hacılı Türkmenleri Koyunabdal, İğdecik, Pirahmet, Kahveci, Karahıdır, Musaşeyh, Kardeşler hattına yerleşerek yedi köyün yeniden canlanmasını sağladılar. Bu durum bölgemizde efsaneleşti ve "yedi kardeşin yedi köy kurması" diye bugüne dek anlatılageldi. Bunun dışında Emirören, Girveli, Ekinciler, Hazarşah, Elbaşı, Süksün, Samağır, Yünören, Akmescit bölgelerine de Maraş üzerinden yerleşmeler oldu ve nüfus hareketliliği yaşandı. Buralara yerleşen Pehlivanlı, Hamırkesen, Süleymanlı (veya Selmanlı), Hamalı, Humuslu, Şeyhli gibi Türkmen obaları aslında Halep Türkmenleri ile aynı isimleri taşıyan obalardı.

BÜNYANLILAR ESKİ KÖYLERİ YAYLA YAPINCA KÖYLER YENİDEN CANLANDI
Boş vaziyette olan veya birkaç kişinin yaşadığı Ağcalı, Akçatı, Asmakaya, Kösehacılı, Musaşeyh, Hazarşah, İmirören, Süksün, Güllüce ve Büyük Tuzhisar köylerine Bünyan merkezden aileler göçerek buraları yaylak olarak kullanmaya başladılar ve sonrasında da buralara yerleşen aileler oldu. Sonuç olarak hem Dulkadirli Türkmenlerinin yöreye iskanı hem de Bünyan ilçe merkezinden ahalinin köyleri yayla olarak kullanmaları köylerimizin yeniden canlanması sonucunu doğurmuştur.



Seyit Burhanettin AKBAŞ

Yorumlar