Yemlik- Osman Özkan'dan güzel bir yazı

YEMLİK

Ekinin kendi”bereket” içindekiler de bereket,ekinden zor seçileni,yine buğday yeşiline benzeyen yenen ot.Daha çok kadınlar ve genç kızlar toplardı tarlalardan.ot cinsi olduğu için bıçağın ucuyla çıkarılırdı.Önlüklerine doldurur getirirlerdi.Geçerken çeşmenin yanından ,hem “iki kelem “ederler 1 saat bazen daha uzun “ kele iki çift lafım daha var ama işler beni bekliyor diyerek ayrılırlardı.Eve geldi, mi hemen bir tepsiye dökülür ,üzerinde su zerrecikleriyle birlikte ,üç parmağın arasında sıkıştırılarak lokma yapılır ,tuza banılır, at ağzına, arta kalanlarla ,cok güzel “yemlik aşı “yapılırdı.Yani yemlik doğranır,biraz bulgurla pişirilir,Tereyağı salça,naneden yapılan sos “ coz diye “dökülür.Sonra mı ?Tandırdan çıkan taze yassı ekmekle lokmalar elle sıyırarak yenir.İşte Anadolu kadınının yoktan var ettiği yemeklerden biri daha.Hakkını yemeyeyim, bu yemeği tüm cimriliğine rağmen en çok Uzun Bacım’da yerdim.