19. YÜZYILDA BÜNYANLI ŞAİRLER: GERGEMELİ SEYİDOĞLU HAFIZ DERVİŞ EFENDİ

19. YÜZYILDA BÜNYANLI ŞAİRLER: GERGEMELİ SEYİDOĞLU HAFIZ DERVİŞ EFENDİ
Bir şiirinin üzerine şöyle bir not düşülmüş: "307 senesinde Gergeme kariyesinden (köyünden) Seyidoğlu Hafız'ın Kayseri'de ihtiyat askerliğinde söylediği ebyattır."
Hicri 1307 senesini kısaltarak 307 olarak yazmış, miladi 1890 yılına tekabül etmektedir. Yani 19. yüzyılda Bünyanlı şairler derken doğru bir tespitte bulunduğumuz anlaşılmaktadır. Cönkte (defterde) beş şiir bulunmaktadır ki oldukça şanslı sayıyoruz kendimizi.

Onun şiirlerinden biri:

Yaşım altmış ben işimi bitirdim
Bağ-ı gülzarımda bir gül yetirdim
Elvan çiçeklerden gonca getirdim
(Has bahçede beş domurcuk yetirdim)
Her birini kokularım gül deyi
xxx
Her punardan soğuk sular içilmez
Her bahçede kırmızı gül açılmaz
Hep ciğerdir birbirinden geçilmez
Her birini kokularım gül deyi
xxx
Her bahçede bülbül olmaz, gül olmaz
Her arının yaptığı şey bal olmaz
Bu emsalde Sabit gibi gül olmaz
Her birini kokularım gül deyi
xxx
Bir bahçede beş gül olsa şen olur
Dal budağın hesap etsen on olur
Halk içinde bağrı yanık can olur
Elin gülü ele kokmaz el deyi
xxx
Seher vakti bülbül ona seslenir
Gamlı gönlüm kederlenir, yaslanır
Yağar yağmur, bütün yerler ıslanır
Kainatın rızgın verir pul deyi
xxx
Budak budak uçlarını budarım
Ufak ufak körpeleri güderim
Çoban oldum daha kârın ederim
Sabit beni ısmarlamış gel deyi
xxx
Günler geçer bütün gider ömrümden
Vatan muhabbeti gitmez serimden
Ulu dağlar yol vermiyor gerimden
Gece gündüz beklediğim yol deyi
xxx
Hâfız, Mevlasına daim şükreder
Gece gündüz birliğini zikreder
Dili durmaz Haligını zikreder
Ben kuluna nimetleri bol deyi

Şair, çocuklarını anlattığı bu şiirinde beş evladının bulunduğunu ifade ederken, çocuklarından Sabit'in adını verir ve ona olan sevgisini dile getirir.
(Lütfen, benim yazılı iznim olmadan basılı ve yazılı kaynaklarda kullanmayınız.)
Kaynak: S.Burhanettin AKBAŞ