Kasap Cemal’i Bünyanlılar çok sever ve hemen kızdığını bildikleri için çok takılırlardı. Çayı çok sever, bir bardak çay için kırk tomballak açar derlerdi. Kafasından şapkası hiç eksik olmazdı, buna rağmen şapkanın siperliğinin de gözünün önünü kapatmasını sevmezdi. Aynı zamanda çok yardım severdi. Para istemeye varanları hiç boş çevirmezdi.
Bir gün bir bankaya işi düşer. Bankada ki kalfa Mahmut’un oğlu Alkan’a
- Şu elli lirayı boz lan der. O sırada bankaya dışarıdan başka bir müşteri gelir
- Şu beş Markı mı bozar mısın der. Alkan beş markı alır
- Olur amca der. Kasap Cemal’i huylandırmak için onun gözünün önünde adamın önüne kasada ne kadar para varsa yığar yığar. Kasap Cemal şaşkın şaşkın bakar sonradan aklı başına gelir
- Lan verdiği kaç kuruş ki lan, beş Mark lan ...
- İyi de bu değerli Mark, onun için fazla veriyorum.
- Senin paran gibi değil ki der. Kasap Cemal sinirlenir parayı bozdurmadan
- Senin bozacağın paranın der. Çıkar gider.
Kayn. Bünyan Hamidiye Köyüm Olsa, Seyit Burhanettin Akbaş 2014
Yorumlar
Yorum Gönder
Lütfen görüş ve düşüncelerinizi buraya yazınız.