Yavuz ŞİMŞEK'in Bünyan Pidesi Şiiri

Bünyan Pidesi

BÜNYAN PİDESİ


Hacı ustama selam
Yapalım iki kelam
Pide nasıl olurmuş
Öğrensin el alem

Beyaz önlüğün takar
Seherde fırın yakar
Siler alın terini
Bir de fırın külünü

Ustam vermez sırrını
Kucaklar un torbasını
Bilir buğdayın hasını
Hamura sevgisin katar

Neşelenir, şenlenir
Hamuru dillendirir
Söylemesede sırrını
Kıymalıyı yiyen bilir

İnce ince tırnak atar
Hamurunu üzmeden
Ramazanın gülüdür
Şu Bünyan’nın pidesi

Yoktur O’nun hilesi
Herkes böyle bilesi
Yiyenlere devadır
Şu Bünyan’nın etli pidesi

Düğünde eğlencede
Sıra almak pek zordur
Nişanlına giderken
Al Bünyan pidesi götür

Buram buram yayılır
Ta çarşının başına
Herkes alıp götürsün
Emmi ,dayı, gardaşına

Nar gibi pişer mübarek
Boş kalmaz tahta kürek
Şu Bünyan’ın pidesine
İnanın dayanmaz yürek

Kıymalı,Peynirli pide
İki üç yetmez yiğide
Yumurtalı, küncülüsü
Geriye artmaz bile

Her gelip geçerken
Üç beş pide alırım
Pideye yetişemezsem
Kapıya yatar kalırım


Yavuz ŞİMŞEK